Geluidsreductie op de Intensive Care
Meld je aan voor onze nieuwsbrief
Bij het aanmelden ga je akkoord met onze Privacy Policy
Geluid(-en) in de Acute- en Intensieve Zorg is vaak veel te hard en stijgt bovendien jaarlijks, ook in Nederland. Onderzoek wijst uit dat activiteiten en gesprekken van artsen en verpleegkundigen een belangrijke oorzaak zijn van geluid. Vervelend voor patiënten, maar ook voor zorgverleners.
Auteurs Jeanette Vreman, Mark van den Boogaard
Een rumoerige omgeving beïnvloedt de prestaties van zorgverleners negatief, vooral bij complexe taken met het risico op het maken van fouten hierbij. Een rustige(re) werkomgeving zou daarom beter zijn voor de Acute Zorgprofessional en bijdragen aan veiliger werken. Daarom is het belangrijk om hier iets aan te doen.
Doel
Het doel van de studie was om te onderzoeken hoe twee interventies: een verbouwing en een pakket van geluid verminderende interventies de veiligheid in patiëntenzorg door verpleegkundigen kunnen verbeteren.
Methoden
Het betrof hier een onderzoek op een medium care afdeling van een academisch ziekenhuis. De twee interventies werden met tussenpozen na elkaar ingevoerd. Allereerst vond de verbouwing plaats. Dit betrof de plaatsing van een scheidingswand in de medicatiebereidingsruimte waardoor er voortaan in alle rust medicatie bereid kon worden. Daarna heeft de implementatie plaats gevonden van een set aan, veelal gedrags-, interventies om geluid te verminderen. Effecten werden geëvalueerd door metingen op drie momenten: voorafgaand aan het studie, na de verbouwing (periode-1) en na implementatie van de interventiebundel (periode-2) om deze metingen vervolgens met elkaar te vergelijken.
Uitkomstmaten
Het geluidsniveau (LAeq decibel), alarmen/dag/bed, ervaren hinder door verpleegkundigen (beoordelingsschaal 0-10) en observaties van het aantal keren dat de verpleegkundigen werden afgeleid of gestoord tijdens het medicatiebereidingsproces.
Resultaten
Na de verbouwing daalde het gemiddelde geluidsniveau (LAeq) in het medicatiebereidingsgebied significant van 56,8 naar 53,7 decibel en op de centrale post van 56,8 naar 54,3 decibel. Een afname van minimaal 3 decibel is hoorbaar voor ons menselijk oor en daarom van betekenis voor ons dagelijks werk. Na de implementatie van de interventiebundel trad nauwelijks nog verdere daling van het geluidsniveau op. Ook het aantal keren dat verpleegkundigen tijdens medicatiebereiding afgeleid of gestoord werden daalde na de verbouwing van 58 procent naar 45 procent met ook hier geen verdere afname na implementatie van het de implementatiebundel.
Het aantal alarmen/dag/bed steeg van voorafgaand aan de studie: 263 naar 394 in de periode na de verbouwing. Dit werd veroorzaakt door de invoering van nieuwe patiëntmonitoren in deze verbouwingperiode hetgeen tot een stijging in alarmen leidde. Na invoering van het pakket aan interventies waarvan een groot aantal gericht waren op vermindering van juist het aantal alarmen (aanpassing aan standaard instellingen in configuratie, wisseling sensor) daalde het aantal alarmen vervolgens weer significant tot 303 tijdens laatste meetperiode-(2).
De ervaren geluidshinder score daalde significant van mediaan 3,0 en deze daalde tot uiteindelijk 2,0 op het einde van de studie, dus na beide interventies.
Conclusie
Een aanpassing aan de architectuur door de verbouwing resulteerde in een significante, hoorbare en dus betekenisvolle afname van geluidsniveaus voor de praktijk, samen met een opmerkelijke vermindering van afleidingen tijdens werkzaamheden. De interventiebundel verlaagde alarmen en ervaren hinder; de effectiviteit ervan op andere resultaten lijkt echter minder overtuigend.
Implicaties voor de klinische praktijk
Aanpassing in architectuur lijkt effectief te zijn bij het beheersen van het omgevingsgeluid en afleiding en storen van verpleegkundigen tijdens het bereiden van medicatie. Het draagt op deze wijze bij aan een stille en veilige IC-werkomgeving.
Het effect van een interventiebundel is, ondanks de positieve resultaten met betrekking tot het aantal alarmen en ervaren hinder, nog steeds onvoldoende duidelijk en verdiend nieuw onderzoek met een gerandomiseerde opzet als design.
