Meld je aan voor onze nieuwsbrief
Bij het aanmelden ga je akkoord met onze Privacy Policy
Achtergrond
Jaarlijks overlijdt ongeveer 7-15% van de IC-patiënten op de IC of in het ziekenhuis. Bij een aantal van deze patiënten wordt de behandeling op de IC gestaakt vanwege medisch zinloos handelen. De IC-patiënt overlijdt dus in een vreemde omgeving en de vraag is of dit altijd wenselijk is.
Ruim twee jaar geleden kwam het verzoek van familie van een IC-patiënt waarbij de behandeling gestaakt zou worden, om haar naar huis te laten gaan zodat zij in haar eigen omgeving kon overlijden. Dit verzoek bleek echter in de praktijk erg veel vragen en problemen op te roepen, het betrof een beademde IC-patiënt. Dit was de aanleiding van het kwaliteitsproject: ‘Naar huis om te sterven vanaf de IC’ passend binnen het ziekenhuisbrede thema: ‘De patiënt als partner’.
Project
Eerst werd door de projectleider (EM) het gehele ‘traject’ om een IC-patiënt naar thuis te brengen om daar te kunnen overlijden in kaart gebracht. Hierbij werden eveneens de vragen/onduidelijkheden benoemd op gebied van organisatie, juridische zaken, financiën, begeleiding door wie tot wanneer en verantwoordelijkheden. Na besprekingen met verschillende disciplines en alle betrokken instanties (intensivist, huisarts, palliatief team, ambulance en jurist) werden alle vragen beantwoord en verder uitgewerkt tot een stappenplan (zie figuur 1) en checklist aangevuld met instructies voor de intensivist en voor de IC-verpleegkundige.
Na toestemming van het management team van de IC werden alle betrokkenen geïnformeerd en werd het project gestart. Ongeveer 9 maanden na de invoering zijn nu 8 volwassen en kinderen naar huis begeleid. Er hebben zich geen problemen voorgedaan en de reacties van zowel de familie als de patiënt zijn zonder meer allemaal positief.
Figuur 1. Stappenplan bij project Naar huis om te sterven vanaf de IC
